Kind of perfect

Dat was een fijn weekend. Contrasten tussen een dag aan een stuk door van alles moeten tot een dagje niets doen, fijn thuis zitten en de rust over je heen laten komen. Kind of perfect.


Vrijdag verliet ik om 8 uur m’n kamertje om zonder vertraging om kwart over 1 op Groningen Centraal aan te komen waar mijn lieve vriendje al klaarstond met een heerlijke Frappucino Caramel van de Starbucks. ♥

Het was allemaal krap gepland dus we moesten ons haasten. Al rennende door de stad kon ik met die Frappucino toch een heel klein beetje opladen van de lange reis. Rennende? Ja, min of meer.. aangezien Wim zijn bul in ontvangst moest (en wilde) nemen. Hij kreeg meer dan eens de complimenten dat hij het zo snel had voltooid en er lag een mooie brief van zijn scriptiebegeleider klaar, ik was (en ben!) heel trots. Vervolgens gebakje gegeten met zijn familie inclusief opa en oma om daarna met zijn allen  uiteten te gaan. [foto van Wim komt later]

Na zo’n lange dag was ik blij dat ik bij paps en mams even een kopje thee kon drinken en een stukje Voice of Holland kon kijken, maar al snel moest ik door. Er stond nog een drankje in de stad gepland met Bo en Paulien. Ik was behoorlijk uitgeput, maar zodra ik er was fleurde ik weer wat op en was het ontzettend gezellig!

Zaterdag had ik dan even helemaal niets gepland, gewoon lekker thuisthuis zijn bij de beestjes die ik mis – Camee speelt sinds járen met een bal! Wie had dat gedacht op haar 14^e?! Zo leuk en aandoenlijk om te zien. Verder een beetje gehangen, dingen doorgelezen voor school en tegelijkertijd met papa kletsen terwijl hij een heerlijk avondmaal aan het maken was. Fijn die warmte thuisthuis, het huis lijkt wel bijna af, zo mooi en fijn is alles nu er zoveel verbouwd is.

Papa maakte coq au vin, aardappelkroketjes en broccoli met kaas uit de oven – omdat ik er zo dol op ben, en als toetje hadden we ijs met zelfgemaakte chocoladetaart – het beste recept dat ik ken. Delicious.