"aahw"-momentjes

Op het moment probeer ik mijn Etnografie (rassenleer) een beetje te ordenen. Ik moet zo’n 250 verschillende rassen kennen en kunnen herkennen per gedomesticeerd dier (en per land), waaronder in dit geval: paarden, runderen, schapen, geiten, varkens, konijnen, honden, katten, hoenderen en duiven. 

Ik kan je vertellen, dat is geen pretje! Paarden, katten en honden lukt nog wel aardig, maar de rest.. Nu had ik net een honden encyclopedie erbij gepakt en daar staan veel leukere foto’s in en bij heel veel honden heb ik van die “aaaah” momentjes. Met name die grote harige honden als Leonbergers, New Foundlanders, Pyreneese berghonden en de Briard (maar dan wel met hangende horen) oh en ik heb ook een zwak voor Sennenhonden!

  

Nu wilde ik jullie ook een paar van die “aahw”-momentjes bezorgen, om lekker het weekend in te gaan:

Bambi!

Fijn weekend!

Foto's uiteraard weer allemaal van mijn weheartit

Met de meiden in Antwerpen

Alweer bijna twee weekenden geleden kwamen een paar vriendinnetjes uit Groningen mij opzoeken in Antwerpen. Na heel wat geregel en afspraken hoe laat iedereen nu zou komen, kwamen ze (bijna) allemaal tegelijk aan op de aangewezen tramhalte waar ik stond te wachten. En het was zoals altijd direct weer als van ouds. Iedereen een knuf en voordat we goed en wel de weg over waren was iedereen al druk in gesprek. Dat beloofde veel goeds!

Miek en Mirthe - net aangekomen op Antwerpen Centraal

Nadat ze wat waren bijgekomen van de lange treinreis (dat lukte wel met thee en al die lekkere dingen die ze hadden meegenomen) en de laatste ook was aangekomen gingen we richting centrum. Even wat rondgebanjerd, maar 't was erg koud en iedereen had honger dus maar snel een pizzaria ingedoken (wel een ander dan vorige keer hoor) - en deze was LEK-KER, halleluja. Ik ben uiteraard de naam vergeten, maar ik denk dat ik er komend weekend weer ga eten (budgetvriendelijk!) dan zal ik beter opletten. Na het eten hebben we nog even bij de Schelde en het Steen gekeken, maar al snel besloten we lekker terug te gaan naar mijn kamer en daar aan de wijn te gaan en lekker te kletsen. Zo zouden we ook nog wat aan onze zaterdag hebben, er moest namelijk geshopt worden!

Allemaal de pizza op! (beetje waardeloze foto, maar je hebt

een indruk - op de achtergrond Onze Lieve Vrouwekathedraal)

Bij de Schelde (en Onze Lieve Vrouwekathedraal)

Het Steen

Uiteindelijk waren we zaterdag natuurlijk allemaal moe van al het kletsen en laat gaan slapen, maar op karakter hoor! Winkel in, winkel uit.. broodje en een drankje bij La Place (ja die zit hier ook) in de stadsfeestzaal - waar de kerstbomen alweer opgetuigd waren en weer door. Onvoorstelbaar trouwens dat er al kerstbomen stonden, dezelfde dag kwam Sinterklaas aan! 

Gezellige bende!

 Over een kerstkaartje hoeven we niet meer na te denken!

 <3

Uiteindelijk ging iedereen uitgeput, maar geslaagd weer richting trein en huis. Die hebben vast lekker geslapen die nacht.. ik in ieder geval wel! Waren twee goede daagjes! :)

How pig parts make the world turn

Ik stuitte vandaag op dit filmpje van Christien Meindertsma over welke onderdelen van varkens er terug te vinden zijn in onze producten en met name in wélke producten. Een aantal wist ik wel, maar ik heb me over een andere dingen ontzettend lopen verbazen.. ik ben benieuwd of de veganisten die mijn blog lezen (geen idee of die er zijn!?), hier al van op de hoogte waren.

Voor degene die moeite hebben met het Engels, hier is nog een (ander) filmpje, met wat meer beelden uit het boek en in het Nederlands.

Ik ben benieuwd naar jullie reacties, waren jullie je hier van bewust?

Perfectionisme is angst

Met lekker eten komen vaak ook fijne, diepgaande gesprekken bovendrijven.  

“Perfectionisme is alleen maar angst, maar voor wat?!”  zei mama, nadat we een tijdje spraken over mijn studie en hoe ik de afgelopen jaren al heb geleerd mezelf niet meer zo hard voorbij te lopen. Om te luisteren naar mezelf wanneer ik even rust nodig heb en dat ik dan ook daadwerkelijk Jade-tijd inlas.

Het is fijn om weer even die bevestiging te hebben dat je fouten mag maken, dat ik niet mijn hele studie in een keer hoef te halen, dat ik mezelf tegenover niemand hoef te bewijzen, dat ze allang trots zijn, dat ik alleen maar kan leren – en misschien wel meer van mijn fouten dan wanneer ik alles direct goed doe.

Dat is fijn.  Het geeft hoop, het geeft rust, het geeft vertrouwen..  

- en misschien is het daarom ook wel dat ik vandaag  om 5 uur wakker kon worden, om 6 uur in de trein zat met een schoolboek voor me, van kwart voor 9 tot kwart voor 1 college had, van half 2 tot half 7 – met tussendoor boodschappen doen - leerde, dat ik nu nog even de badkamer ga schoonmaken en me zo lekker met een boek en thee op de bank of in bed nestel. En dat zonder ook maar één dip te hebben vandaag. Doe mij maar meer van dit soort productieve daagjes!  

Kind of perfect

Dat was een fijn weekend. Contrasten tussen een dag aan een stuk door van alles moeten tot een dagje niets doen, fijn thuis zitten en de rust over je heen laten komen. Kind of perfect.


Vrijdag verliet ik om 8 uur m’n kamertje om zonder vertraging om kwart over 1 op Groningen Centraal aan te komen waar mijn lieve vriendje al klaarstond met een heerlijke Frappucino Caramel van de Starbucks. ♥

Het was allemaal krap gepland dus we moesten ons haasten. Al rennende door de stad kon ik met die Frappucino toch een heel klein beetje opladen van de lange reis. Rennende? Ja, min of meer.. aangezien Wim zijn bul in ontvangst moest (en wilde) nemen. Hij kreeg meer dan eens de complimenten dat hij het zo snel had voltooid en er lag een mooie brief van zijn scriptiebegeleider klaar, ik was (en ben!) heel trots. Vervolgens gebakje gegeten met zijn familie inclusief opa en oma om daarna met zijn allen  uiteten te gaan. [foto van Wim komt later]

Na zo’n lange dag was ik blij dat ik bij paps en mams even een kopje thee kon drinken en een stukje Voice of Holland kon kijken, maar al snel moest ik door. Er stond nog een drankje in de stad gepland met Bo en Paulien. Ik was behoorlijk uitgeput, maar zodra ik er was fleurde ik weer wat op en was het ontzettend gezellig!

Zaterdag had ik dan even helemaal niets gepland, gewoon lekker thuisthuis zijn bij de beestjes die ik mis – Camee speelt sinds járen met een bal! Wie had dat gedacht op haar 14^e?! Zo leuk en aandoenlijk om te zien. Verder een beetje gehangen, dingen doorgelezen voor school en tegelijkertijd met papa kletsen terwijl hij een heerlijk avondmaal aan het maken was. Fijn die warmte thuisthuis, het huis lijkt wel bijna af, zo mooi en fijn is alles nu er zoveel verbouwd is.

Papa maakte coq au vin, aardappelkroketjes en broccoli met kaas uit de oven – omdat ik er zo dol op ben, en als toetje hadden we ijs met zelfgemaakte chocoladetaart – het beste recept dat ik ken. Delicious.

Eerste practicum & cocktailtime!

Afgelopen woensdag was het dan zo ver, ons eerst practicum! Dissectie van een kat, jaa een echte. Het was even zoeken naar de practicumlokalen en ik moet toegeven dat ik een beetje versteld stond van hoe klein en eigenlijk oud het was, maar ik zat vorig jaar dan ook in een splinternieuw gebouw en dit zou wel meer normaal zijn. 

Bij binnenkomst mocht je met een groepje zelf je kat kiezen. We hebben er maar een gekozen die niet op onze eigen kat(ten) leek en die wat mager was zodat we geen last zouden hebben van te veel vet - slim hè?! 

Ik vond het allemaal niet bijzonder spannend, omdat ik vorig jaar natuurlijk al verschillende practica had gehad. Toch was dit weer even wat anders dan wormen, rattenhersenen of een haai. Je wilt niet weten wat er aan organen in zo'n klein beestje zit! De geur viel in de practicumzalen gelukkig nog mee, maar de geur met vlagen ruiken en met name tijdens het eten - daar wordt niemand blij van. Heel fijn als het zo in je poriën gaat zitten. 

Hier paar foto’s ter illustratie (mocht je een zwakke maag hebben.. dan kun je misschien beter doorscrollen, al kan ik me nauwelijks voorstellen dat deze schokkend zijn).

Eline met "onze" kat 

Lever + galblaas (groen)                                                                               Hart + longen

Cocktailtime!!

Donderdagavond was dan ein-de-lijk het langverwachte cocktailfeestje. Jullie weten hoe dol ik op cocktails ben.. maar dat was dus een dikke tegenvaller! Cocktails waren 2 euro (4 voor 7,50 zelfs), maar ze waren echt niet lekker (ja, en dat zeg ik die vrijwel élke cocktail lust)! Okee 8 euro voor een cocktail vind ik wat overdreven (en zoals 2 weken geleden voor 10 euro al hélemaal), maar ik leg met liefde 5/6 euro neer voor een góede cocktail in plaats van 2 voor een naar spiritus of kauwgum smakende cocktail. Bah. Maar elk nadeel heb z’n voordeel: ik was topfit de volgende dag!

Het feestje was in de gymzalen van de universiteit, echt enorm en als ik facebook moet geloven waren er zo’n 1500 mensen. Of dat waar is weet ik niet, maar druk was het wel, zodeknetters. Er stond zo’n lange rij voor de garderobe dat we terug zijn gefietst naar mijn kamer om daar de jassen neer te leggen (kostte minder tijd) en voordat we eindelijk bonnetjes hadden waren we een half uur en veel geduw verder. Gelukkig was de sfeer goed en heb ik me uitstekend vermaakt! Alleen, een DJ die 4 keer hetzelfde liedje draait op een avond?! Dat zal wel iets typisch Vlaams zijn.

Nightlife: Noxx

Zaterdag kwamen Nick en Bo bij ons langs in Antwerpen met het idee om overdag lekker de stad te verkennen en ’s avonds weer eens een lekker avondje uit te gaan. Dat eerste werd niet veel meer dan wat gestrompel in de namiddag, maar het avondje uit was meer dan geslaagd (toch?).

Voordat we de stad in gingen eerst maar eens wat bijgekletst onder het genot van bolletjes met (Nederlandse) knakworstjes. Deze stonden al sinds ik hier woon in de kast, maar in je eentje eet je toch niet zo snel knakworstjes. Vervolgens met de tram/metro naar de stad en even later ploften we neer op een terrasje, want het was nog te vroeg was om te gaan eten. De bediening liet wat te wensen over, maar zodra de mannen hun biertje weer in handen hadden was het snel vergeven. Daarnaast was het uitzicht op de orgelman erg vermakelijk. 

Even later richting Da Giovanni, iedereen had zin in pizza en die drukte zou toch wat moeten zeggen.. of juist niet natuurlijk. Ik had er een keer eerder gegeten en toen had ik een prima pizza, maar deze keer.. bah. Het personeel liep zo gestresst rond dat je er zelf opgefokt van raakte en bij voorbaat al wist dat de bestelling niet goed door ging komen. Ik zal het later nog wel  een keer kans geven, puur omdat een Margarita 4 euro is, maar dan toch echt als het wat rustiger is!

Bo wilde het toch eens zelf proberen (was moeilijker dan gedacht)

Na het eten met de metro/tram terug naar mijn kamer, even ontspannen (in mijn geval even de oogjes dicht) en opladen voor de nacht, want we zouden naar Noxx! Ik had nogal wat wisselende verhalen gehoord en dit moest ik dan toch echt eens met eigen ogen gaan bekijken. Het was even zoeken voordat we er waren (het is in de havens), maar toen we er waren.. woow. Ik was de eerste 1,5 uur helemaal flabbergasted door alle indrukken. Voor de deur een paar dikke auto’s – en dan bedoel ik écht dikke auto’s met een waarde  waarvan de gemiddelde burger blij zou zijn een huis te hebben! We waren nog niet uitgekeken naar de auto’s of er kwam een bus aan met keiharde muziek (waarom niet gewoon de boksen in de opbergruimte zetten en deze wagenwijd open zetten?) en vuur vlammen uit het dak waar je het 10 meter verderop nog lekker warm van kreeg. Hellllooo Noxx!

Zijn ze niet lief? Okee, misschien wat wazig.

Eenmaal binnen, drankje in de hand en 50 euro lichter tot de conclusie komen dat er champagne voor 2300 euro wordt verkocht, het normaal is XL flessen sterkte drank te kopen (verzegeld met vuurwerk, zodat heel de club kan zien dat jíj net die fles hebt besteld), halfnaakte dansende vrouwen – en erger, mannen. Hoe dat kan? Naaah.. als je zag wat deze mannen droegen! Om onpasselijk van te worden! (foto's/filmpjes laat ik maar even achterwegen)

Kijk Jade, het vogeltje zit bóven de camera!

Stoere jonkjes

Anyhoee, toen ik eenmaal was bijgekomen van alle indrukken was het tijd om lekker te dansen en nog meer te genieten. Fijne muziek, fijn sfeertje en die (laser)lichten en het plafond daar! Heel gaaf. De volgende keer staat alweer gepland! Noxx, I'll be back.

<3

Kippenvelmomentje.

Ik zou bijna mijn piano weer naar Antwerpen halen.. 

Als je weet wat je wilt, en je kan wat je denkt, en je doet wat je moet

Als je weet wat je wilt, dan komt het allemaal wel goed

Je leeft maar één keer, weet je wel, en kansen moet je grijpen

Vergeet je angst, je zult er later niets meer van begrijpen

Dus neem die baan en maak het uit, en zing je uit de naad

Van iedereen met wie je spreekt geeft angst de slechtste raad

Weet wat je wilt, kan wat je denkt, doet wat je moet

Als je weet wat je wilt, dan komt het allemaal wel goed

Dit liedje hoorde ik voor het eerst toen ik nog maar net besloten had dat ik naar Antwerpen zou gaan. Het was allemaal nogal onwennig en eigenlijk best wel moeilijk met het oog op weer een vertrouwde omgeving verlaten, vriendje achterlaten in ons appartementje, weer iets opbouwen.. en zo kan ik nog wel even doorgaan. Terwijl ik dit liedje hoorde - en als ik me niet vergis was dat ergens in de bergen richting Praag - realiseerde ik me dat ik dit echt moest doen, dat inderdaad mijn angst aan het woord was en dat dat niet de bedoeling is. Ik moest gewoon voor mijn droom gaan, ongeacht de nadelen.

Als je weet wat je wilt, doet wat je moet, dan komt het allemaal wel goed.

Tot dusver kan ik dat alleen maar beamen. 

[na gisteren tig keer geprobeerd te hebben, doet alles 't nu volgens mij helemaal goed]