Sneeuw en vakantie

Zo blij als dat ik normaal met sneeuw ben, zo erg baalde ik er vrijdag van. Tijdens mijn laatste tentamen begon het te sneeuwen en eenmaal klaar lag er een flinke laag sneeuw met gevolg dat we er al 50 minuten over deden om weer op mijn kamer te komen (normaal zo’n 10 minuten). Het nieuws bracht niet veel goeds over de wegen rondom Antwerpen en die in Nederland waren de hele dag al drama, dus besloten papa en ik samen met een aantal gestrande huisgenootjes maar pizza te bestellen (arme pizzajongen, heb hem wel fooi gegeven hoor!). Heerlijk, heb je eindelijk vakantie, zit je ingesneeuwd.

Gelukkig losten de files na het eten aardig op en besloten we een gokje te wagen, we konden immers altijd een hotel in duiken of mochten we Utrecht bereiken, daar slapen. Eigenlijk verliep de reis best voorspoedig (konden gemiddeld 90-100 km/h rijden), het was redelijk uitgestorven op de weg (behalve Utrecht – Amersfoort, maar ik begreep dat daar de hele dag een enorme file had gestaan) en in Nederland werd er flink gestrooid, wat België betreft.. daar heb ik niets gezien dat ook maar op een strooiwagen leek, nog geen 5 minuten in Nederland en we hadden al zo’n 10 strooiwagens gezien. Gek hè, dat daar op gegeven moment 1200 kilometer aan file stond!

Zaterdag luidde ik mijn eerste vakantiedag in met een kappersbezoek, aangezien ik daar in geen tijden tijd voor had gehad. Ik at heerlijke merengue die mama had gemaakt, wandelde met een vriend en zijn honden over de sneeuw – uuhh, zandvlakte, vierden Wim zijn verjaardag met onze ouders onder het genot van Chinees en ’s avonds vierden we Wim zijn verjaardag met vrienden. Helaas had ik gedurende de dag een enorme koppijn ontwikkeld (fijn als de stress van je afvalt) en ik was ’s avonds dan ook niet echt een waardige gesprekspartner, maar hee ik was er! En ondanks dat ik me zo beroerd voelde, was het wel een fijne avond. 

 Mellow en Pippin in hun - te kleine, maar geliefde mandjes

 Merengue met aardbeien en slagroom, wat een feestje

Zondag was een heerlijk dagje aanklooien. Eindelijk weer lang in bed liggen, rustig opstarten – of eigenlijk helemaal niet opstarten. Beetje opruimen en ’s avonds gingen we weer richting Utrecht. Waar ik nu met afkickverschijnselen van al dat leren zit. Gelukkig is er nog genoeg te doen in huis en heb ik besloten wat te experimenteren met koken. Hebben jullie nog een leuk (niet al te lastig) idee?!